Naakt met bloementuiltje , 1931

‘Naakt met bloementuiltje’ toont een geliefd thema van de schilder: de mijmerende vrouw met bloem. Haar houding is zo gekozen dat de geledingen van het menselijk lichaam heel duidelijk worden getoond. Uiterlijke emotie verraadt haar gezicht nauwelijks. Met uiterste verfijning en gevoeligheid heeft de schilder hier een verrassend homogeen kleurenpalet bereikt. De tere harmonische tinten van roze, zacht rood en oker vragen om aandacht. Niettegenstaande de koele geslotenheid van de vormen ontstaat er een verinnerlijkte atmosfeer vol eenvoud en ingetogenheid, vol fijne melancholie ook. Heel kenmerkend en ingegeven door het contact met de houtsnijkunst zijn de schaduwen op de armen, benen en het gezicht. De vrouw met de bloem staat symbool voor de vruchtbaarheid en de volheid van het leven. De bloem is een uitgesproken romantisch attribuut. Het motief kan zowel in de kunstgeschiedenis als in de volkskunde bogen op een lange traditie.